Drukuj
Odsłony: 5923
Fotografia przedstawia grupę ludzi stojących przed wejściem do szkoły

Chcemy Państwu przybliżyć początki i historię Szkoły, a także nakreślić Jej współczesny obraz. Wspomnienia – teksty pełne autentyczności, barwnych anegdot zachowanych w pamięci osób związanych z „Trójką”. To właśnie z tych wspomnień dowiecie się Państwo, czym ta Szkoła była i jest dla Jej pracowników, uczniów oraz absolwentów.

Szkoła w latach 1965-1984

Koncepcja budowy kolejnej szkoły podstawowej w Braniewie zrodziła się w 1959 r., ponieważ dwie dotychczasowe okazały się niewystarczające. Ówczesne władze powiatowe i miejskie poczyniły starania, aby planowana budowa była Pomnikiem Tysiąclecia Państwa Polskiego finansowanym ze składek społeczeństwa powiatu braniewskiego. Inwestycja ta została wyceniona w tamtych czasach na 7 682 550 zł.

Prace budowlane ruszyły 18 września 1963 roku. Głównym wykonawcą było Olsztyńskie Przedsiębiorstwo Budownictwa Przemysłowego. Firma ta jednocześnie prowadziła odbudowę braniewskiego Browaru. Nad prawidłową budową budynku czuwali: Tadeusz Stanczewski, Wacław Manini oraz Kazimierz Łupiński. Przy pracach budowlanych i wykończeniowych pomagali więźniowie oraz żołnierze braniewskich jednostek, szczególnie z Jednostki Wojskowej 1763 usytuowanej w sąsiedztwie szkoły.

Harmonogram prac przewidywał oddanie obiektu do użytku 30 czerwca 1965 roku. Z powodu braku wykwalifikowanych pracowników, prace wykończeniowe przeciągały się i ostatecznie budynek został oddany do użytku dopiero 6 września 1965 roku. 3 dni później szkoła została umeblowana przy sprawnej pomocy żołnierzy i pierwszych pracowników szkoły: kierownika szkoły - Stefana Wiśniewskiego, sekretarkę - Halinę Młodawską, personel obsługowy - Janinę Klawikowską, Marię Niską, Marię Dąbkowską, Helenę Latkowską, Reginę Gnatek, Marię Brzeską oraz grono pedagogiczne - Eugenię Atkielską, Danutę Bandoch, Marię Błąkałę, Stefana Celmerowskiego, Franciszkę Giak, Lucynę Gorzeń, Henrykę Habudę, Leokadię Jakubczyk, Stanisławę Jaśkiewicz, Irenę Maszkowską, Nadzieję Nafalską, Teresę Piwowarczyk, Emilię Roszkowską, Albinę Rychlicką, Mirona Rapitę, Irenę Sajdak, Irmę Staszewską, Marię Storoniak, Kunegundę Śniadach i Radosławę Wiśniewską.

13 września 1965 roku o godzinie 9:00 w szkole rozległ się pierwszy i długo oczekiwany dzwonek. Tego słonecznego dnia plac przed szkołą zapełnił się dziećmi, a nowo mianowany dyrektor Stefan Wiśniewski uroczyście rozpoczął nowy rok szkolny. Szkoła otrzymała imię generała Iwana Daniłowicza Czerniachowskiego i nadano jej numer 3. Uroczystość ta stała się ważnym wydarzeniem nie tylko w mieście, ale także w powiecie i ówczesnym województwie olsztyńskim. Uczestniczył w niej bowiem, obok przedstawicieli Kuratorium, Przewodniczący Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej prof. Gotowiec.

Przeżyciami związanymi z tym dniem chętnie podzielił się absolwent „Trójki” p. Zygmunt Koczan:

„Bardzo dobrze pamiętam moment, kiedy po raz pierwszy przekroczyłem próg szkoły. Swoją edukację rozpocząłem w niej od klasy IV. Nie ukrywam, że to był długo oczekiwany czas. Z jednej strony byłem szczęśliwy, że będę miał w końcu bardzo blisko do szkoły, z drugiej jednak czułem obawę, strach i niepewność przed nieznanym. Na rozpoczęcie roku zaprowadziła mnie i moje młodsze rodzeństwo najstarsza siostra. Wszyscy byliśmy ubrani w uszyte przez Mamę granatowe fartuszki z odpinanymi kołnierzykami. Po uroczystościach związanych z otwarciem szkoły i rozpoczęciem nowego roku szkolnego otrzymałem od swojej nowej wychowawczyni pani Stanisławy Jaśkiewicz tarczę z napisem: Szkoła Podstawowa nr 3 w Braniewie. Pamiętam, że nowo wybudowany budynek wzbudzał ogromny zachwyt nie tylko u uczniów. Był duży i przestronny z mnóstwem okien. W pomieszczeniach unosił się jeszcze zapach farby. Duże wrażenie robiła na mnie sala gimnastyczna. To był dzień pełen wrażeń...”.

Prace przy porządkowaniu otoczenia budynku zostały zakończone 10 maja 1966 roku. Rodzice i uczniowie wykazali się dużym zaangażowaniem przy sadzeniu drzew, żywopłotu oraz kwiatów ofiarowanych przez państwa Krause i Gursztynów. Z danych zawartych w kronice szkolnej wynika, że każdy uczeń przepracował przeciętnie 4 godziny na rzecz placówki.

W 1975 roku szkoła obchodziła swoje pierwsze 10-lecie. Kurator Olsztyński udekorował sztandar szkoły honorową odznaką „Zasłużony dla Warmii i Mazur”.

Od 1 stycznia 1976 roku Kuratorium Oświaty w Elblągu przemianowało Szkołę Podstawową nr 3 na Zbiorczą Szkołę Gminną, a dyrektora tej szkoły na Gminnego Dyrektora Szkół. Sytuacja taka trwała do stycznia 1984 roku, kiedy to zrezygnowano ze zbiorczych szkół i powołano do ich obsługi MZEAS-y.

Pan Zygmunt Koczan tak ocenił lata nauki w tej szkole:

„Doceniam ogromny wkład i wysiłek nauczycieli w przekazywaniu elementarnej wiedzy oraz kształtowaniu postaw patriotycznych. Pracowało tam wybitne grono pedagogiczne. Na moje szczególne uznanie zasługuje pan Stefan Wiśniewski, pan Stefan Celmerowski, pan Miron Rapita i pani Irena Sajdak. To właśnie ci pedagodzy sprawili, że wszystkie nabyte umiejętności w SP3 wykorzystuję do tej pory. Warto również wspomnieć, że młodzież z „Trójki” znacznie przewyższała poziomem wiedzy uczniów z innych szkół podstawowych. Trzeba pamiętać także, że szkoła to nie tylko nauka. To właśnie tam zawarłem pierwsze przyjaźnie, które utrzymuję do dzisiaj. Pamiętam o tych, którzy już odeszli i wszystkich pozdrawiam.

Jestem dumny, że już trzecie pokolenie z mojej rodziny (ja, syn Darek i obecnie wnuczka Julia) wpisuje się w karty historii tej szkoły. Na koniec posłużę się cytatem renesansowego polityka „Taka będzie Rzeczpospolita, jakie jej młodzieży chowanie”.

Autor tekstu: Justyna Marzjan